بررسی رابطه بین سبک رهبری (تحول آفرین، تعامل گرا) و خلاقیت سازمانی از دیدگاه مدیران و دبیران مدارس متوسطه نواحی چهارگانه شهر شیراز

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین سبک رهبری ( تحول گرا، تعاملی) و خلاقیت سازمانی از دیدگاه مدیران و دبیران مدارس متوسطه نواحی چهارگانه شهر شیراز می باشد. جامعه آماری شامل کلیه مدیران و دبیران دبیرستان های دولتی شهر شیراز در سال تحصیلی 88-1387 می باشد که در نواحی چهارگانه به خدمت اشتغال دارند. گروه نمونه 130 نفر از مدیران مدارس متوسطه نواحی چهارگانه می باشند که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. همچنین تعداد 100 نفر دبیر از نواحی چهارگانه به نسبت مساوی به صورت تصادفی به عنوان گروه نمونه انتخاب گردید. در این تحقیق، از دو ابزار پرسشنامه سبک رهبری و پرسشنامه خلاقیت برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. روایی و پایایی ابزارها با استفاده از روش تحلیل گزینه و آلفای کرونباخ بدست آمد. نتایج نشان داد که رابطه معنی داری بین سبک رهبری و خلاقیت سازمانی وجود دارد و تفاوت معنی داری بین سبک رهبری با ابعاد رهبری فرمند، تحریک ذهنی، توجه فردی، پاداش مشروط و مدیریت مبتنی بر استثنا به عنوان متغیر پیش بین و خلاقیت سازمانی به عنوان متغیر وابسته، از دیدگاه مدیران و دبیران مدارس متوسطه وجود دارد. مدیران مدارس با انتخاب سبک رهبری تحول گرا، کارکنان را ترغیب می نمایند تا موثرتر و کارآمدتر عمل نمایند و برکارکنان برای دستیابی به یک عملکرد فوق العاده در یک زمینه بسیار وسیعی از نوآوری و تغییر اثر می گذارند. همچنین، دبیران با توجه به سبک رهبری تعاملی، از طریق تبادلات و توجه به انگیزش و نگرش کارکنان در جهت افزایش خلاقیت تمایل نشان می دهند.